Woord van dank

Woorden van dank; een dank die niet in woorden is te vatten

Pater Gerard Oude Hengel stopt per 1 juni 2010 zijn pastorale werkzaamheden in Sambeek en Vortum-Mullem. In het weekend van 12 en 13 juni neemt hij afscheid. Hij gaat terug naar Twente, zijn geboortegrond, om in het klooster van Zenderen met een dankbaar hart te genieten van de levensjaren die hem nog worden gegeven. Bij zijn afscheid passen woorden van erkentelijkheid en grote dank. Maar woorden zijn ook te beperkt om dank en erkentelijkheid uit te drukken.

In het jaar dat hij 65 werd was Gerard pastor in Boxmeer. Hij had duidelijk het gevoel ,dat hij aan verandering toe was. De jaren gingen tellen. Hij verlangde naar een leven met minder bijeenkomsten, minder vergaderingen en meer avonden die hij vrij kon besteden. Hij droomde er soms van om na zijn 65e verjaardag aan houtbewerking te gaan doen of om te gaan pottenbakken. Het leek hem heerlijk om gewoon met zijn handen bezig te zijn. Op dat moment kwam er onverwacht de mogelijkheid om zonder ingrijpende verhuizing van pastorale werkkring te veranderen en een rustiger leven te vinden. De parochies Sambeek en Vortum-Mullem kwamen vacant. Per 1 januari 1994 werd hij pastoor van beide parochies.

Zo begon Gerard op zijn 65e aan een nieuwe uitdaging, het pastorale werk in de parochies Sambeek en Vortum-Mullem. In hart en nieren pastor ging hij dagelijks van Boxmeer naar Sambeek en Vortum-Mullem . Hij werd de geziene pastor die dichtbij mensen stond. Hij leefde met hen mee in hun wel en wee. Dit kwam tot uitdrukking in zijn preken, in zijn verhalen in “Onder de Toren” en het Dorpsblad. Het voorgaan in de weekend vieringen, de doopvieringen, de huwelijksdiensten en de uitvaarten gaven hem de mogelijkheid stil te staan bij het lief en leed van mensen, het op te tillen uit het alledaagse en het te brengen in de ruimte van God, Mysterie van leven. Met hart en ziel was hij pastor voor en met mensen. Hij genoot er van. Hij was enthousiast. Het gaf hem inspiratie door te gaan.

Hoewel Gerard vreugde beleefde aan zijn pastorale werk, drukte de verantwoordelijkheid voor de opbouw van de beide parochies in een veranderend kerkelijk klimaat steeds meer op hem. Bovendien zag hij aankomen dat het moeilijk zou worden als parochies zelfstandig te blijven en een nieuwe pastoor te krijgen. Vanuit zijn pastorale attitude leefde hij ook met de overtuiging dat de lokale geloofsgemeenschap zo veel als mogelijk zelf verantwoordelijkheid zou moeten leren dragen voor de opbouw van de parochie en de lokale geloofsgemeenschap. Dit alles bracht hem er toe per 1 januari 1998 officieel op te houden pastoor te zijn van de beide parochies. Hij bleef de vieringen verzorgen. De verantwoordelijkheid voor de voortgang van de parochie, de werkgroepen en alle activiteiten legde hij neer bij de parochiebesturen, die daarmee een behoorlijke taak en verantwoordelijkheid kregen. Pater Gerard was daar gelukkig mee. Hij kon, bevrijd van zakelijke en organisatorische verplichtingen, met voldoening zijn pastorale werk doen. Met voldoening ervoer hij ook hoe goed het is in de kerk tot een andere taakverdeling te komen, waarbij de kerk , afgezien van aan het ambt voorbehouden taken, taken en verantwoordelijkheden werkelijk aan de gemeenschap toevertrouwt.

Nu is het medio 2010. Gerard is inmiddels 81 jaar. Nog twaalf jaren heeft hij op deze manier dienstbaar kunnen zijn aan de beide parochies. Inmiddels is de samenwerking van de parochies van Boxmeer, Sambeek en Vortum-Mullem, die moet leiden tot een fusie naar een parochie, van de grond gekomen. Gerard beseft dat hij nu met een dankbaar hart terug kan treden. Hij heeft ervaren dat de geloofsgemeenschap haar verantwoordelijkheid neemt, dat het pastorale werk voortgang vindt en dat er wegen worden gegaan naar de toekomt. Ik denk dat Gerard met een dankbaar hart afscheid neemt omdat hij zo lang voor zo veel mensen pastor heeft mogen zijn.

Bij zijn gouden priesterfeest schreef Gerard een boekje “Als ik omkijk zeg ik dankjewel” terugblik van een karmeliet”. De laatste zin in dit boekje is: “En ik ben blij dat ik rond mijn 65e verjaardag niet gekozen heb voor bewerking van hout en klei! Als ik omkijk, zeg ik: dank je wel!”
Als wij omkijken naar de jaren dat Gerard pastor was in Sambeek en Vortum-Mullem zeggen wij naar hem toe oprecht dank je wel voor je grote betrokkenheid, voor je langdurige inzet, voor je stimulerende houding, voor je pastorale hart. Oprecht wensen we je toe dat je met vreugde in Zenderen mag wonen en genieten van de tijd die komt. Verbondenheid overbrugt afstanden. Jouw aanwezigheid hier dragen we dankbaar met ons mee in het vertrouwen dat jij ons blijft mee dragen in je leven. Gerard, oprecht en van harte dank je wel.

Tjeu Timmermans, karmeliet en pastor-teamleider.

Geplaatst door: Marjan Jakobs - Versteegen

Terug naar nieuwsoverzicht