Vijftigste verjaardag priesterwijding

EEN GEZEGENDE VIERING VAN KERSTMIS,EN EEN FIJNE JAARWISSELING,EN VEEL GOEDS IN HET JAAR 2009

Als u dit leest is Sinterklaas nog niet vertrokken, maar ik wens u allen alvast veel goeds met Kerstmis en met de jaarwisseling: echte vrede in eigen hart en eigen familie en eigen kennissenkring. Dat is voor ieder gezin en voor elke familie anders. In veel families is het anders dan een jaar geleden. Misschien is de hele familieband anders geworden, door het sterven van een dierbare, door geboorte van een kind, door vertrek van een van de kinderen om op zichzelf te gaan wonen of te gaan samenwonen met een geliefde. In elk van die situaties krijgt het woord vrede een andere invulling.

En dan – naar ik hoop – zijn er ook wat bemoedigende berichten over onze medemensen die het zoveel minder hebben dan wij. Wij hoeven misschien niet wakker te liggen van de nood van andere mensen, maar we mogen in onze beleving toch zeker niet aan hun nood voorbij gaan. Wij kunnen en mogen genieten van heel veel goede en mooie en lekkere dingen van onze rijkdom, maar het is goed tegelijk te beseffen dat we sterk bevoorrecht zijn.

De Adventsactie SOLIDARIDAD is er niet voor niets. We kunnen allemaal iets betekenen voor onbekende mensen die te kort komen.

Ik wens u allen toe dat het Kerstfeest de vrede zal meebrengen die we nodig hebben om met vertrouwen verder te gaan.







DANK U WEL VOOR ZATERDAG 11 OKTOBER
WEL EEN TAMELIJK LAAT BEDANKJE!.

Op 11 oktober vierde ik in Vortum Mullem de vijftigste verjaardag van mijn priesterwijding.

Het was op die zaterdagavond een sfeervol gebeuren, hartelijk en betrokken, zowel tijdens de viering in de kerk, met name door de bijdrage van beide koren, alsook daarna op het kerkplein en in het gemeenschapshuis. Fanfare St. Cornelius speelde voortreffelijk, zo hoorde ik ook via andermans oren!

De deelname van zoveel mensen was weldadig en de hartelijk; de vele gelukwensen hebben me goed gedaan. Ik ben wel erg laat met deze woorden van dank, maar dat komt door een computerstoring waardoor mijn bijdrage het novembernummer niet haalde!

Mijn dankbaarheid en erkentelijkheid heb ik uitgedrukt op het gedenkkaartje dat de meesten van u ontvangen hebben bij de receptie. Eventueel zijn er nog in voorraad!

Ik wil u ook hartelijk danken voor allerlei financiële bijdragen. Vanaf het begin stond me voor ogen: een gedeelte van de feestgaven gaat naar een goed doel. Waarom? vraagt u misschien. Mijn antwoord is: dat ik dit jubileum kon vieren is ook een gave! Ik heb gekozen voor een project van de Karmelieten in Litouwen

Dat goede doel is beschreven in een bijdrage van Pater Tjeu Timmermans over de Karmel in Litouwen. Waarom Litouwen. Dat zal u duidelijk worden als u onderstaande bijdrage leest van Pater Timmermans. Pater Gerard Oude Hengel.


KARMEL IN LITOUWEN, DE STAND VAN ZAKEN

De Karmelieten proberen op verzoek van de mensen in Litouwen de Karmel terug te brengen. Enkele eeuwen geleden waren de Karmelieten met hun spirituele traditie en hun traditie van onderwijs duidelijk aanwezig. Door politieke omstandigheden zijn de Karmelieten al vele decennia uit Litouwen verdwenen. Mensen hebben over de eeuwen dit culturele en geestelijke erfgoed van de Karmel vastgehouden. Vandaar het verzoek van mensen in Litouwen aan de Karmel.



Litouwen heeft enorm geleden onder Poolse, Duitse en Russische onderdrukking. Onder andere is heel de Joodse bevolking omgebracht in concentratiekampen. Diep in het hart van het volk schuilt een enorm verzet dat gesymboliseerd wordt in de Berg van de Kruizen dichtbij de stad Siauliai. Hier hebben mensen altijd kruizen geplaatst als teken van verzet. Bij alle onderdrukking is deze Berg van de Kruisen gebleven, hoe vaak ook overheden hebben geprobeerd deze kruisen te verwijderen. Nu is deze Berg van de Kruizen een plaats waar mensen naar toe trekken om te bidden en om in stilte doorheen te lopen. Een nationaal bedevaartsoord.



Litouwen is een arm land. Het is meer dan drie keer zo groot als Nederland. Het heeft ongeveer 3,5 miljoen inwoners. Vooral de mensen op het platteland zijn arm, met slechte voorzieningen voor de gezondheidszorg en de oude dag. Met de val van het communistische overheersing viel ook de infrastructuur weg met het daaraan gekoppelde inkomen. Op het platte land is veel alcoholisme vanwege de uitzichtloosheid die er onder de bevolking heerst. Litouwen kent procentueel het hoogste aantal zelfdodingen in Europa. Jonge mensen proberen en masse naar elders in Europa te gaan om werk te vinden en een inkomen te verdienen. Dit heeft weer nadelige effecten op de opbouw van het land. De massamedia brengen in een snel tempo de westerse cultuur binnen waardoor er een cultuurshock plaats vindt met conflicten tussen de traditionele waarden en de geïmporteerde waarden. Kortom, Litouwen is een land dat zijn eigen identiteit moet vinden in een veranderend Europa. Ook de Kerk in Litouwen moet haar eigen weg vinden in al deze ontwikkelingen. De terugkeer van de Karmel naar Litouwen heeft de bedoeling gaandeweg een bijdrage te leveren aan de opbouw van die eigen identiteit van het volk van Litouwen en de Kerk van Litouwen. In dit kader willen de Karmelieten ook een oud Karmelklooster in Linkuva, een dorp op het platteland, herstellen als een centrum van en voor de lokale bevolking.



Conform de aanvaarde verantwoordelijkheid is systematisch aandacht gegeven aan de opbouw van een lekenkarmel in Litouwen. Dit wordt gezien als een belangrijke bedding waarbinnen een roeping tot religieus leven in de Eerste orde kan gedijen. In de zomermaanden is de traditie voortgezet om voor een groep van 50 of 60 of 70 mensen een bezinningsweek te organiseren. Er is altijd een programma voor volwassen mensen en voor jongeren en jongvolwassenen. Aan de orde zijn dan belangrijke levensvragen van mensen en daarnaast de Regel en belangrijke aspecten van het Karmelcharisma en de Karmelspiritualiteit. Het ritme van de dag wordt gekenmerkt door momenten van gebed, stilte, bezinning, aanbidding en het vieren van de eucharistie. Deze bezinningsweek wordt mede gedragen door enkele medebroeders van de Ierse en de Zuid Duitse provincies. Naast deze bezinningsweek is er drie of vier maal per jaar een meer gericht bezinningsprogramma voor kleinere groepen. In Vilnius, voor een kleine groep mensen die aangenomen zijn als leden van de Derde orde. Ook voor een kleine groep mensen die zich voorbereiden om lid te worden van de Karmel. In Siauliai voor een groep van ongeveer 20 tot 25 mensen die zich geïnspireerd weten door de Karmelspiritualiteit. In de mate dat mensen zich scholen in de karmelspiritualiteit en ze zich hiermee verbinden groeit de behoefte aan geestelijke begeleiding. Dit is een belangrijk aandachtsveld. In Linkuva, Vilnius, Siauliai en langzaam ook elders wordt iedere gelegenheid die geboden wordt gebruikt om iets over de Karmel en de Karmelspirituliteit te vertellen. De mensen die deelnemen aan onze bijeenkomsten zijn de contactpersonen in de parochies. Via deze mensen maken we contact met parochies en vertellen we in deze parochies over de Karmel.



De Litouwse taal is een moeilijke taal. Veel mensen spreken geen vreemde talen. De oudere spreken ook Russisch, maar daar kunnen wij niet mee uit de voeten. De jongeren leren op school Engels. Wij kunnen alleen maar communiceren via mensen uit de groepen die Engels of Duits spreken en die bereid zijn te vertalen.



In Vilnius komen we samen in het voormalige karmelietenklooster en in de voormalige Karmelkerk. Enige jaren nadat Litouwen zelfstandig is geworden is deze kerk weer in gebruik genomen. Tijdens de communisme periode waren veel kerken opslagplaatsen geworden. Zo ook de Karmelietenkerk. De kerk is redelijk opgeknapt. Veel beelden en schilderingen die de kerk tot een uitgesproken Karmelkerk maken zijn weer terug. Voor onze zomerbijeenkomst en voor de andere bijeenkomsten maken we gebruik van bezinningscentra, voor zover we daar terecht kunnen.



Tjeu Timmermans, karmeliet, Verantwoordelijke voor het Karmelproject in Litouwen

Geplaatst door: Marjan Jakobs - Versteegen

Terug naar nieuwsoverzicht