Arold is de man achter het bekendste Oranje-spandoek van Nederland
Arold Arts voor het spandoek dat beroemd werd. © Koen Verheijden
Arold is de man achter het bekendste Oranje-spandoek van Nederland: dit is zijn selectie
Hij is bijna niet weg te slaan uit voetbalstadions als het Nederlands elftal speelt, waar ook ter wereld. Al tientallen jaren is Arold Arts hartstochtelijk fan van Oranje. Hij kan gewoon over straat lopen, zonder herkend te worden. Maar zijn spandoek met Vortum is wereldberoemd. Het ligt alweer klaar voor het Europees kampioenschap in Duitsland deze maand. Geïmpregneerd en al.
Het is in het Rheinstadion in Düsseldorf als tijdens het Europees kampioenschap voetbal van 1988 het virus zich in zijn lijf vastzet en hij de Oranjekoorts oploopt. Arold Arts (61) uit Vortum-Mullem komt er nooit meer vanaf. Hij móet spandoeken ophangen in kolkende stadions. Met Vortum erop. Of Vortum-Mullem. Of Vortum-Mullem groet Oranje. En die moeten ook nog op televisie komen. Het was en is een uitdaging. Arts over de meest memorabele momenten met zijn spandoek en wat nog komen gaat.
WK Duitsland (2006): strategie van levensbelang
Arold Arts bereidt zich altijd goed voor. Strategie is van levensbelang, laat hij in dat jaar in een interview in deze krant weten. De hoeken bij de cornervlaggen komen vaak het meest prominent in beeld, heeft ervaring geleerd. ,,Ik heb plattegronden van alle stadions. Voor het toernooi in Duitsland heb ik overal kaartjes achter het doel gekocht.”
Uren voor het begin van de wedstrijd is hij al in het stadion om zijn spandoek op de meest gunstige plek op te hangen.
WK in Zuid-Afrika (2010): spandoek, ook zonder Arts
Arold Arts mist vanwege vervoersperikelen de eerste wedstrijden van Oranje. Maar dat wil niet zeggen dat het spandoek Vortum er niet is. Oud-pastoor Aloys Botden van Oploo leest in deze krant over het probleem van Arts en zorgt voor een oplossing. ,,Zijn nicht uit Zuid-Afrika was toen net in Nederland. Hij stond erop dat zij een spandoek van mij mee naar Afrika zou nemen en bij de wedstrijd Nederland tegen Japan in het stadion zou ophangen. Zij had kaartjes. Mijn spandoek hing in de derde ring.”
De camera vangt het beeld niet. Dat gebeurt pas later in het toernooi als Arts - eenmaal wel in het land - zijn spandoek op een gunstigere positie hangt.
Op Schiphol, op weg naar Zuid-Afrika, later in het toernooi. © Eigen foto
EK in Oekraïne en Polen (2012): let op, atletiekbaan
Voorbereiding is het halve werk. Dat verklaart de grote belangstelling van Arts voor de wedstrijd FC Metalist Charkov tegen Sporting Lissabon. Laat die wedstrijd nou gespeeld worden in het stadion waar Oranje de pouleduels afwerkt.
Voor Arts zaak uit te zoeken waar zijn spandoek in dat stadion het beste tot zijn recht komt. ,,Ik kijk dan vooral naar de cameraopstellingen en waar de spandoeken hangen die goed in beeld komen. Ik weet al dat ik tijdens het EK achter een goal zit en dat er een atletiekbaan om het veld ligt. De spandoeken hangen dan wat verder weg dan anders. Daar moet je allemaal rekening mee houden.”
Arold Arts in 2012 © Ed van Alem
WK in Brazilië (2014): gehandicapten wegjagen?
Weer die voorbereiding. Arts bemachtigt een tribunekaart op een topplek voor de wedstrijd Nederland-Spanje maar komt er dan achter dat zijn spandoek ondanks alle moeite misschien toch niet in beeld komt. ,,Pal voor die tribune is een deel voor gehandicapten ingeruimd”, zegt hij voor vertrek. ,,Het zou zomaar kunnen dat die voor het spandoek gaan zitten. Zou ik erg vinden. Maar je kunt ze natuurlijk niet wegjagen.”
Het loopt allemaal anders. Arts hangt zijn spandoek op, maar medewerkers van wereldvoetbalbond FIFA verwijderen dat. Niet toegestaan, laten ze weten. Dat Nederland Spanje met maar liefst 5-1 vernedert, maakt veel goed.
Arold Arts achter zijn spandoek voor het WK-duel Nederland- Spanje.
EK door heel Europa heen (2021): corona waart rond
Arts bemachtigt in 2019 kaartjes voor het toernooi dat in 2020 gespeeld zou worden, maar dat een jaar verschoven wordt. Omdat het coronavirus nog steeds in Europa rondwaart, annuleert hij de meeste van zijn tickets.
Hij vindt het risico zijn geld kwijt te raken te groot, als hij door allerlei richtlijnen andere landen niet binnen mag. Alleen zijn kaartjes voor de drie poulewedstrijden van het Nederlands elftal in de Johan Cruijff Arena in Amsterdam houdt hij. Natuurlijk hangt hij daar zijn spandoek op.
WK in Qatar (2022): schuldgevoel?
Arts is er niet bij. Zijn paspoort is in orde, maar er worden volgens hem geen georganiseerde voetbalreizen naar Qatar aangeboden. In al het individuele geregel en de regels in Qatar heeft hij geen zin. ,,Je mag in Qatar helemaal niks. Je mag op de tribune nog geen T-shirt uittrekken. Dus ik zie niet dat je een spandoek mag ophangen”, schat hij van tevoren al in.
Hij had misschien nog op kosten van Qatar naar het land kunnen gaan. Een promotieactie voor vijftig Oranjefans die dan wel op sociale media wat positieve pr de wereld in moeten slingeren. ,,Maar op die manier wilde ik niet gaan. Ik ben toch niet gek? Er zijn zo veel mensen omgekomen bij de bouw van die stadions. Dan zou ik echt een schuldgevoel krijgen.”
Arold Arts reist al jaren het Nederlands elftal achterna. © Ed van Alem
EK in Duitsland (2024): voetbal belangrijk, familie belangrijker
Natuurlijk heeft hij kaarten voor het toernooi dat er aan zit te komen. Maar helemaal zeker dat hij alle wedstrijden bijwoont, is hij niet. Zijn moeder kwakkelt met haar gezondheid. Toch is de reis al uitgestippeld. Hij rijdt met de auto naar Duisburg waar hij op de trein stapt om rechtstreeks naar achtereenvolgens Hamburg, Leipzig en Berlijn te reizen. ,,Zonder over te stappen. Daar heb ik geen zin in.”
Qua voorbereiding: ,,Ik ben al in Duisburg wezen kijken waar ik mijn auto kan parkeren. Ik wil niet voor verrassingen komen te staan.”
Er is nog wel wat gedoe rond zijn spandoek. Foto's moesten naar de Europese voetbalbond UEFA worden gestuurd ter beoordeling. Net als een certificaat ter bewijs dat zijn doek is geïmpregneerd. Het mag natuurlijk niet in de fik vliegen. ,,Ik heb een certificaat in het Nederlands opgestuurd, maar kreeg bericht terug dat dat in het Engels moest.”
Dat deed hij. ,,Ik heb nog niet te horen gekregen of het spandoek mee mag.”
Bron: De Gelderlander
Geplaatst door: Geert van Raaij
